Ahmet YATĞIN
Önemli kurumların yüksek pozisyonlarında görev alan, çocukluğundan beri bırakmadığı tutkusunun peşinden gidiyor. 2003 yılında Soaked isimli müzik grubu ile müzik piyasasına giriş yapan Balamir Nazlıca, solo projelere imza atarak kariyerini yalnız sürdürmeyi tercih ediyor. Yalnız dediyse yapayalnız sanmayın, arkasında hem görsel olarak hem de işitsel olarak geniş bir ekibi var. Şimdilerde indie-pop türünde Wave Goodbye isminde yepyeni bir tekli yayınlayan sanatçı, parçanın hem müziği hem de görseli ile gelecek olan West Coast adlı EP üzerinde heyecan uyandırıyor.
ο Wave Goodbye güçlü bir altyapıya sahip. Nasıl oldu bu?
Emre Nişancı ile Soaked projesinde çalışmıştık. Almanya’ya taşındı ama çalışmaya devam ettik. Wave Goodbye 4 parçalık EP’nin ilk teklisi. Tüm parçaları Emre ile online hazırladık. Önce ana fikirleri üretiyorum o da önemli dokunuşları ve parçanın aranjmanını üstleniyor. Ayrıca burada davullarda Kerem Öktem, baslarda Feryin Kaya, back’lerde Selin Sümbültepe ve Alper Anık ve mastering’de Dinçer Demirci gibi isimlerle çalıştık.
ο Parçanın görselinde Joy Division’un efsane albüm kapağına bir gönderme mi var?
Tasarım Tuğrul Şalcı ve Tuğçan Ündemir’e ait. Çizgiler gürültü algoritma tekniği kullanarak yaratıldı ve Wave Goodbye’ın görsel yansıması olarak değerlendirildi. Aslında Joy Division’a direkt bir gönderme yok en azından bilinçli bir şekilde. 30 yıl sonra belki subliminal bir şekilde yaptığım müzik ister istemez görsel sanatçılarına aynı yere geri taşıyor olabilir.
ο Soaked isimli grubunuz var. Orada yaptığınız işler sizi tatmin etmedi mi?
Gezi Park’ı öncesi birçok nedenden ayrıldık. Üretim süreçleri sorumluluklar ve iş yükü dağılımı açısından bir dengesizliğimiz vardı. Onu da sağlıklı yönetecek kadar tecrübemiz yoktu. Yalnız çalışmanın avantajı her şey baştan sona tasarlayabiliyorsunuz. Şu anki çalışma modeli benim için daha uygun. Gezegeni yarat sonra uzmanlara teslim et mantığı.
ο Göremediğimiz kısımda, yani tüm bunları üretirken nasıl birisiniz? Örneğin her şeye müdahale eder misiniz?
Üretirken kaotik bir ruh hali içinde olurum. Her şey çok dağınıktır. Dağınıklığın içinde estetik olarak anlam ifade eden görsel ve işitsel işler çıkarmaya çalışıyorum. Dışarıdan gözlemleyen için kaotik, düzensiz bir ritim gibi gözükür. Hızlı ve sprint halinde çalışırım. Tüm dağınık düşünceler sonra bir anda birleşmeye başlar. O birleşmeden bazen müthiş işler çıkıyor bazen de hiçbir şey ve tekrar baştan başlarım. Uzun odaklı çalışmalara inanmıyorum. İlham veya fikir hareket halindeyken çıkar. Durağan yerde hiçbir zaman fikrin çıkmadığını gözlemledim. Ana fikirleri ve işin şablonunu oturduktan sonra beraber çalıştığım insanlara sonuna kadar güvenir ve tekrar kreatif sürece başlarım. Tüm fikirler orada.
