Pop yıldızlarını merkezine alan korku filmleri son dönemde popülerleşti. Ağustos ayında vizyona giren M. Night Shyamalan’ın Trap filminde, Lady Raven (Saleka) adındaki kurgusal pop yıldızının konseri, bir seri katili yakalamak için düzenlenen bir tuzak olarak kurgulanmıştı. Vizyona giren Smile 2 ise, Grammy ödüllü ve bağımlılık geçmişi olan Skye Riley’nin (Naomi Scott) bir iblis tarafından ele geçirilmesini konu alıyor. Hayranları ve ekibi, onun yeniden bir bağımlılık krizine girdiğini zannederken, aslında bir canavar onu delirtip intihara sürüklüyor.
Bu filmler, pop yıldızı olmanın iş dünyasında hiç olmadığı kadar büyük olduğu bir dönemin ürünü. Pop yıldızların Eras ve Renaissance turları gibi olaylar, sinemacıların ilham aldığı toplumsal anlar haline geldi. Shyamalan da Trap için ilham kaynağını bir röportajında net bir şekilde ifade etmişti: “Bir Taylor Swift konserinde Kuzuların Sessizliği yaşansa nasıl olurdu?”
Ancak bu filmler, pop yıldızı olmanın eğlenceli yanlarının ötesinde, bu yaşam tarzının korku için ne kadar uygun olduğunu gösteriyor. Yüksek baskı altında çalışan pop yıldızları, hayranlarıyla mı yoksa tehlikeli bir yabancıyla mı karşılaştıklarını asla bilemezler.
SMILE 2 NE ANLATIYOR?
Smile 2, Skye’nin hayranlarıyla bir buluşma etkinliğinde bunu özellikle etkili bir şekilde aktarıyor. Skye, uyuşturucu satıcısının kendini halterle öldürmesine tanık olduktan sonra “gülümseme varlığı“na yakalanıyor. Etkinlik sırasında hayranlarıyla fotoğraf çektiriyor ve imzalar dağıtıyor. Ancak tuhaf görünümlü bir adam ona yaklaşarak rahatsız edici bir şekilde hareket ediyor. Bu durumdan sonra, küçük bir kız çocuğu sessizce yanına geliyor ve ona musallat olan canavarın ürkütücü gülümsemesiyle bakıyor. Gerçek tehlike kim? Tacizci adam mı? Küçük kız mı? Yoksa her ikisi mi? Hayranlıkla korku arasındaki bu sınır bulanıklaşıyor.
Bu sahneler, Chappell Roan’ın hayran taciziyle ilgili yaptığı açıklamaları akla getiriyor. Roan, Ağustos ayında bir dizi video yayımlayarak hayranların taciz edici davranışlarını eleştirmiş ve bu durumun başarıya karşı nankörlük olarak değerlendirildiğini belirtmişti. Roan, kadın ünlülere yönelik bu tür davranışların geçmişte normalleştirildiğini ve bu tavırların “yırtıcı davranışlar” olduğunu söylemişti.
Roan’ın bu sözleri, Smile 2‘nin de temelini oluşturuyor. Ünlü olmak ürkütücü bir deneyim, özellikle pop yıldızları için. Hayranlar, sanatçıların müziklerine duydukları kişisel bağ nedeniyle son derece yoğun bir tutku geliştirebiliyorlar. Bu durum, Erin Lee Carr’ın Fanatical: The Catfishing of Tegan and Sara belgeselinde de işleniyor. Belgesel, indie-rock ikilisi Tegan ve Sara’nın hayranlarıyla kurduğu samimi etkileşimlerin, kişisel bilgilerin çalınması ve kötüye kullanılmasıyla nasıl bozulduğunu anlatıyor.
POP YILDIZI OLMANIN GETİRİSİ ŞİDDET Mİ?
Pop yıldızı olmanın getirdiği şöhret, bir tür şiddet içeriyor. Charli XCX’in Sympathy Is a Knife adlı şarkısının remiksinde Ariana Grande ile birlikte söyledikleri şu sözler, bu durumu korku filmi estetiğinde aktarıyor: “Zirveye çıktığında, bir sonraki adım düşmeni izlemek olacaktır.”
Hem Smile 2 hem de Trap, sahne ışıklarının altındaki kırılganlığı keşfediyor. Bir pop yıldızı, tutkulu hayranlar ya da ölümcül bir sapkın için sahneye çıkıyor olabilir. Smile 2, özellikle Skye’nin paparazziler tarafından çekilmiş eski kırılma anılarını göstererek, Amy Winehouse ve Britney Spears gibi sanatçıların yaşadığı çöküşleri anımsatıyor.
**SPOILER ALERT**
Smile 2‘nin sonu ise hayranların nasıl hem mağdur hem de suçlu olabileceğini gösteriyor. Skye, varlığa yenik düşüp mikrofonunu gözüne saplıyor ve kalabalık bir arenanın önünde intihar ediyor. Bu sahnede binlerce insan, artık hayaletlerle baş başa kalıyor.
Pop yıldızı olmak, istemeden de olsa, kitlesel bir histerinin parçası olmayı gerektiriyor. Sahne arkasında ya da önünde olmanız fark etmiyor; belki de bu yüzden korku sineması, bu deneyimi en iyi şekilde yakalıyor.
