Bütün kış yazı özlüyorum.
Tüm yıl denizi…
Bodrum’dayken Bodrum’u özlüyorum.
Sensizken beni.
Kumlara basarken suyu;
Suda yüzerken kokunu özlüyorum.
Gündüzken, geceyi…
Düşünürken, düşlemeyi özlüyorum.
Dokunurken konuşmayı özlüyorum.
Konuşurken keşke anlatabilsem diyorum.
Sessizken sesi…
Şu ara nefesimi özlüyorum.
O şehirde, bu şehri, bu evde o evi…
Dinlerken söylemeyi özlüyorum.
Öyle ya da böyle özlüyorum ya…
İşte bu diyeceğim…