Pandemiyle karantina sürecine girilen dönemde her müzisyen gibi Dave Grohl da sıkılmaya başladı. Instagram’ındaki tüm post’ları bir gecede silip içindekileri her hafta yazılar paylaşmaya başladı. Bir çeşit karantina günlüğü…
Eh hızlı hayatına devam ederken durmak zor olmuştur. Dave Grohl, Nirvana grunge grubunun eski bateristi ve Foo Fighters rock grubunun vokalisti nihayetinde. Bir de yazı heyecanla bekliyordu. Grubu Foo Fighters’ın 25’inci yılını konserlerde ve çılgın partilerde kutlamayı planlıyordu. Corona Virüs ile planları suya düştü. Bu konuda sinirli, üzgün… The Atlantics için kaleme aldığı yazıda da bu ruh halini paylaştı.
Bu gönderiyi Instagram’da gör
İsyan eden Grohl, “Beni yanlış anlamayın, karantina monotonluğu ve sınırlı mutfağıyla başa çıkabilirim. Ve hastanelerde çalışmak zorunda olmayanların şanslı olduğunu biliyorum. Ama yine de, terli, kulak parçalayan, canlı rock’n roll konserlerine çok açım. Kalbinizi, vücudunuzu hareket ettiren ve ruhunuza tutku veren tür.” Canlı yayın yapmıyor, anlaşılan pek izlemiyor. YouTube’daki performanslara sıkıştığımızı söylüyor: “Canlı müziğin enerjisi ve atmosferi gibi bir şey yok. Bir gece yarısı YouTube’da kucağınızdaki ekranda parlayan tek boyutlu bir görüntüden ziyade en sevdiğiniz müzisyeni sahnede görmek yaşamı onaylayan bir deneyimdir.”
‘SONİK BİR KATEDRALİN ENSTRÜMANLARIYIZ’
Yazısında seyircilerine seslenen müzisyen: “Yapımı pankartları ve giydiğiniz o vintage tişörtlerinizi görüyorum. Gülüşlerinizi ve çığlıklarınızı duyuyor, gözyaşlarınızı görüyorum. Esnediğinizi gördüm (evet, sen) ve sarhoşken dışarı çıktığını da… Sizi kasırga-kuvvet rüzgarlarında, 100 derece sıcaklıkta, sıfır altı sıcaklıklarda gördüm. Hatta bazılarınızın yaşlandığını ve ebeveyn olduğunu gördüm. Her gece ışıkçımıza “Işıkları açın” diyorum çünkü o parlak ışığın altında sizinle birleşmeye ihtiyacım var” diye yazdı. Bu kadar özlese de işlerin eskisi gibi olmayacağının farkında.
“Bugünün korku ve tedirginlik ve sosyal uzaklaşma dünyasında, bu gibi deneyimleri bir daha paylaşmayı hayal etmek zor. Hayatla dolu ruhlara ne zaman dönmek güvenli olacak, bilmiyorum. Ama tekrar yapacağımızı biliyorum, çünkü yapmak zorundayız. Bu bir seçim değil. Biz insanız. Yalnız olmadığımız konusunda bize güvence veren anlara ihtiyacımız var. Birbirimize ihtiyacımız var. Müziğimi, sözlerimi, hayatımı şovlarımıza gelen insanlarla paylaştım. Onlar da seslerini benimle paylaştı. Her gece birlikte inşa ettiğimiz sonik bir katedralin enstrümanlarıyız. Ve bu kesinlikle tekrar inşa edeceğimiz bir şey.”
